Více podrobností k této kauze.

Otevřený dopis prezidentu republiky:

Vážený pane prezidente,

dovoluji si se na Vás jménem Svobodných obrátit ve věci trestního stíhání manželů Karolíny a Jarosława Kordysových. Manželé Kordysovi byli uznáni vinnými spácháním zvlášť závažného zločinu nedovolené výroby a jiného nakládání s omamnými a psychotropními látkami a jedy dle ust. § 283 odst. 1, 3, písm. b), c) tr. zákoníku, kterého se měli dopustit podáváním nápoje ayahuasca obsahujícího DMT většímu množství účastníků ceremonií. Za toto jednání jim byly uloženy nepodmíněné tresty odnětí svobody v trvání 8 a půl a 5 a půl roku. Jarosław Kordys byl navíc zařazen do věznice se zvýšenou ostrahou. Po odvolacím řízení u Olomouckého vrchního soudu byl manželům trest sjednocen na 8 let nepodmíněného trestu svobody. Tento trest považujeme za zcela nepřiměřený, zejména s ohledem na nulovou společenskou nebezpečnost jejich konání.

Vážený pane prezidente, 

trestní zákoník je nejvíce formalizovanou formou vyjádření sociokulturních norem dané společnosti a jako takový by měl plnit ve vztahu ke společnosti také protektivní funkci, tedy jasně definovat, které konání a jednání je v dané společnosti nepřípustné a jak bude trestáno. Tak, jak se vyvíjí společnost, se však musí vyvíjet i její normativní rámec. Přesto současná právní úprava nakládání s psychoaktivními látkami navzdory vší kritice stále vychází z desítky let zastaralé Jednotné úmluvy o omamných látkách z r. 1961 ve znění Protokolu z r. 1972, Úmluvy o psychotropních látkách z roku 1971 a Úmluvy OSN proti nedovolenému obchodu s omamnými a psychotropními látkami z roku 1988. Ty jsou postaveny na dávno irelevantních myšlenkách a idejích, které měly svůj původ v primárně mocenských ambicích bývalých velmocí a ve svých počátcích byly inspirovány úzkoprsou až dehumanizující protestantskou morálkou potřeby silné společenské kontroly jedince. Následně byly ještě před rokem 1989 začleněny do našeho právního řádu a už v něm zůstaly. Taková kategorizace psychoaktivních látek bohužel zcela pomíjí jejich pozitivní potenciál, vnímá je jako apriori společensky škodlivé a staví na vynucené ochraně všech, včetně dospělých občanů. 

Tím mimo jiné vytváří pomyslného nepřítele, proti kterému je potřeba bojovat a vést válku, známou jako válka proti drogám, kterou ovšem nemáme nejmenší šanci vyhrát, která všechny účastníky stála obrovské množství prostředků a která místo výsledků přinesla jen utrpení a ztráty.  Takto definované normy, opět v souladu s myšlenkovým ghettem původních iniciátorů, nezohledňují legální psychoaktivní látky a jejich negativa a obsahují tak z věcného pohledu zcela jasný vnitřní rozpor, který nelze nazvat jinak než pokrytectví. Jsou královstvím rozděleným zevnitř, které svým poddaným autoritativně a pyšně určuje, které psychoaktivní látky užívat mohou a které ne. 

Současná úprava jako taková neodpovídá současnému stavu poznání v oblasti možných přínosů psychoaktivních látek, neguje možnosti jejich využití a dávno nevyjadřuje zájem společnosti na tom, jaké hodnoty je nutné chránit a jak. Ve skutečnosti je falešným obrazem na zdi platónské jeskyně, osvětlovaným nikoliv zájmem o dobro či ochranu společnosti, nýbrž zcela mocenskými a zištnými zájmy těch, kdo na této iluzi vydělávají. Těmi jsou především násilné organizované skupiny, jejichž zisk vychází právě z rizik, které při svém obchodování podstupují.

Tato iluze pak s sebou implicitně přináší paternalistický model kontroly chování jedince, model omezující jeho svobodu rozhodování a znemožňující jedincům a tím pádem i společnostem dospět ve skutečně svobodné entity, rozhodující se dle svého nejlepšího vědomí a svědomí a jako takové nesoucí zodpovědnost za své činy.

Jako Svobodní vycházíme z přesvědčení, že pouze takový jedinec je schopen ve vzájemnosti a sounáležitosti s druhými vytvářet silnou a prosperující obec, stát či národ. Proto budeme i do budoucna usilovat o to, aby právní rámec České republiky neobsahoval žádná ustanovení, které by mohly její občany v úsilí o zachování své svobody omezovat.

Vážený pane prezidente,

nepopíráme, že psychoaktivní látky jako každý mocný nástroj s sebou nesou jak velké přínosy a potenciál, tak velká rizika a hrozby. Úroveň poznání nám již však dává schopnost všechny tyto aspekty jasně identifikovat a umožnit právě takové využití možností těchto látek, které vede k užitku a které umí minimalizovat negativní dopady. Jsme přesvědčeni, že hodnotou, která má být chráněná především, je svoboda jedince, byť spojená s rizikem. Trestní represe, založená na formalistickém až alibistickém přístupu, není a nemůže být základem řešení. Tím je výchova ke svobodě a k zodpovědnosti, kterou tato svoboda nese. 

Vážený pane prezidente, 

jistě chápete, že jako Svobodní budeme výše zmíněné principy ve společenské debatě a politické praxi vždy hledat a chránit. Manželé Kordysovi svou svépomocnou činností nikomu neublížili, ba naopak, řadě lidí pomohli způsobem, ke kterému sice západní formalizovaná lékařská věda přistupuje s opatrností, nicméně může dle posledních výzkumů významně posunout možnosti léčby zásadních duševních onemocnění a poruch. Jako takoví si od společnosti zaslouží spíše ocenění a poděkování, nikoli odsudek a už vůbec ne trest. 

Věříme tomu, že člověk s vašimi životními zkušenostmi může mít pochopení pro mnoho lidí, pro které jsou manželé Kordysovi a jim podobní nadějí na zlepšení zoufalého zdravotního stavu v čase, kdy klasická medicína je již bezmocná. 

Manželé Kordysovi jsou obětí hloupého a obsolentního přístupu státu k občanovi, vyjádřeném v jeho právu, aplikační praxi složek vymáhání práva a formalistně bezohledném a odlidštěném postupu soudní moci, které zcela pomíjejí materiální stránku a společenskou nebezpečnost jejich konání a nemají nic společného se spravedlností.

Vážený pane prezidente,

dovolujeme si vás požádat o milost pro Karolínu a Jarosława Kordysovy. Nejen ze všech výše uvedených důvodů, ale zejména proto, že nás osud manželů Kordysových a křivda jim způsobená lidsky hluboce zasáhly a nezbývá nám než volat po milosrdenství a po nápravě příkoří z vaší strany. Zvažte přitom prosím, zda by nebylo vůbec nejspravedlivější vyhlásit amnestii pro všechny obdobné případy.

Vážený pane prezidente, děkujeme Vám za čas, který jste věnoval naší žádosti.

V úctě

Svobodní

Podepsat otevřený dopis:

Test English translation: Open letter to the President of the Republic:
Dear Mr. President,
I take the liberty of contacting you on behalf of the Freedomers party regarding the criminal prosecution of Karolína and Jarosław Kordysová. Mr. and Mrs. Kordys were found guilty of committing the particularly serious crime of illegal production and other handling of narcotic and psychotropic substances and poisons pursuant to § 283 paragraphs 1, 3, letter b), c) tr. of the code, which they were supposed to have committed by serving a drink of ayahuasca containing DMT to a large number of participants in the ceremonies. For this action, they were given unconditional prison terms of 8 and a half and 5 and a half years. In addition, Jarosław Kordys was placed in a maximum security prison. After the appeal proceedings at the Olomouc High Court, the couple’s sentence was combined to 8 years of unconditional imprisonment. We consider this punishment to be completely disproportionate, especially considering the zero social danger of their actions.
Dear Mr. President,
the criminal code is the most formalized form of expression of the socio-cultural norms of a given society and as such should also fulfill a protective function in relation to society, i.e. clearly define which actions and actions are inadmissible in a given society and how they will be punished. However, as society develops, so must its normative framework. Nevertheless, despite all the criticism, the current legal regulation of the handling of psychoactive substances is still based on the decades-old Single Convention on Narcotic Drugs of 1961 as amended by the Protocol of 1972, the Convention on Psychotropic Substances of 1971 and the UN Convention against Illicit Traffic in Narcotic Drugs and psychotropic substances from 1988. These are built on long-irrelevant thoughts and ideas that had their origin primarily in the power ambitions of the former great powers and in their beginnings were inspired by the narrow-minded and even dehumanizing Protestant morality of the need for strong social control of the individual. Subsequently, they were incorporated into our legal system even before 1989 and have already remained in it. Such a categorization of psychoactive substances unfortunately completely ignores their positive potential, perceives them as a priori socially harmful and relies on forced protection of everyone, including adult citizens.
In doing so, among other things, it creates an imaginary enemy against which we need to fight and wage a war, known as the war on drugs, which we have no chance of winning, which has cost all those involved a huge amount of resources and which has brought only suffering and loss instead of results. The norms defined in this way, again in accordance with the thought ghetto of the original initiators, do not take into account legal psychoactive substances and their negatives and thus contain a clear internal contradiction from a factual point of view, which cannot be called anything other than hypocrisy. They are a kingdom divided from within, which authoritatively and proudly dictates to its subjects which psychoactive substances they can and cannot use.
As such, the current regulation does not correspond to the current state of knowledge in the area of ​​possible benefits of psychoactive substances, negates the possibilities of their use and has long since failed to express society’s interest in what values ​​need to be protected and how. In reality, it is a false image on the wall of Plato’s cave, illuminated not by concern for the good or protection of society, but entirely by the power and selfish interests of those who profit from this illusion. These are mainly violent organized groups, whose profit comes precisely from the risks they take during their trading.
This illusion implicitly brings with it a paternalistic model of controlling an individual’s behavior, a model that limits his freedom of decision-making and makes it impossible for individuals and thus also for societies to mature into truly free entities, making decisions according to their best knowledge and conscience and as such bearing responsibility for their actions.
As a Freedomers party, we are based on the belief that only such an individual is capable of creating a strong and prosperous community, state or nation in mutuality and belonging with others. Therefore, in the future, we will strive to ensure that the legal framework of the Czech Republic does not contain any provisions that could limit its citizens in their efforts to preserve their freedom.
Dear Mr. President,
we do not deny that psychoactive substances, like any powerful tool, carry with them both great benefits and potential, as well as great risks and threats. However, the level of knowledge already gives us the ability to clearly identify all these aspects and enable just such use of the possibilities of these substances, which leads to benefit and which can minimize negative effects. We are convinced that the value that should be protected above all is the freedom of the individual, even if it is associated with risk. Criminal repression, based on a formalist or alibi approach, is not and cannot be the basis of a solution. This is education for freedom and the responsibility that this freedom carries.

Dear Mr. President,
surely you understand that as a Freedomers party we will always seek and protect the aforementioned principles in social debate and political practice. The Kordys did not harm anyone with their self-help activities, on the contrary, they helped many people in a way that, although Western formalized medical science approaches with caution, it can, according to the latest research, significantly advance the treatment options for fundamental mental illnesses and disorders. As such, they deserve appreciation and thanks from society rather than condemnation and certainly not punishment.
We believe that a person with your life experience can empathize with the many people for whom the Kordys and their ilk are a hope for improving their desperate health conditions at a time when conventional medicine is already powerless.
Mr. and Mrs. Kordys are victims of the state’s stupid and obscene approach to the citizen, expressed in his law, the application practice of law enforcement units and the formalistically reckless and dehumanized procedure of the judiciary, which completely ignores the material side and social danger of their actions and has nothing to do with justice.
Dear Mr. President,
we dare to ask you for mercy for Karolína and Jarosław Kordys. Not only for all the above reasons, but especially because the fate of the Kordys and the wrong done to them by humans deeply affected us, and we have no choice but to call for mercy and for the correction of the cruelty on your part. At the same time, please consider whether it would not be fairest to declare an amnesty for all similar cases.
Dear Mr. President, Thank you for the time you have devoted to our request.
In honor
Freedomers party

Sign the letter:

Testowe tłumaczenie na język polski: List otwarty do Prezydenta RP:
Drogi panie prezydencie,
Zezwalam sobie na skontaktowanie się z Państwem w imieniu partii Wolności w sprawie ścigania karnego Karoliny i Jarosława Kordysovych. Państwo Kordys zostali uznani za winnych popełnienia szczególnie ciężkiego przestępstwa nielegalnej produkcji i innego obchodzenia się z substancjami odurzającymi i psychotropowymi oraz truciznami zgodnie z § 283 ust. 1, 3 lit. b), c) tr. kodeksu, który mieli popełnić, podając napój ayahuasca zawierający DMT dużej liczbie uczestników ceremonii. Za tę akcję skazano im bezwarunkowe kary pozbawienia wolności na 8 i pół i 5 i pół roku. Ponadto Jarosław Kordys został umieszczony w więzieniu o zaostrzonym rygorze. Po rozprawie apelacyjnej przed Sądem Najwyższym w Ołomuńcu kara została łączona na 8 lat bezwarunkowego pozbawienia wolności. Uważamy tę karę za całkowicie nieproporcjonalną, zwłaszcza biorąc pod uwagę zerowe społeczne niebezpieczeństwo ich działań.
Drogi panie prezydencie,
kodeks karny jest najbardziej sformalizowanym wyrazem norm społeczno-kulturowych danego społeczeństwa i jako taki powinien również pełnić funkcję ochronną w stosunku do społeczeństwa, tj. jasno określać, jakie działania i działania są w danym społeczeństwie niedopuszczalne i w jaki sposób zostanie ukarany. Jednak wraz z rozwojem społeczeństwa, jego ramy normatywne również muszą. Niemniej jednak, pomimo całej krytyki, obecna regulacja prawna dotycząca postępowania z substancjami psychoaktywnymi nadal opiera się na obowiązującej od dziesięcioleci Jednolitej konwencji o środkach odurzających z 1961 r., zmienionej Protokołem z 1972 r., Konwencji o substancjach psychotropowych z 1971 r. i ONZ Konwencja przeciwko nielegalnemu handlowi środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi z 1988 roku. Opierają się one na od dawna nieistotnych myślach i ideach, które wywodzą się przede wszystkim z ambicji władzy dawnych mocarstw, a ich początki były inspirowane przez ciasnoty, a nawet odczłowieczenie moralności protestanckiej z potrzeby silnej kontroli społecznej nad jednostką. Następnie zostały one włączone do naszego systemu prawnego jeszcze przed 1989 rokiem i już w nim pozostały. Taka kategoryzacja substancji psychoaktywnych niestety całkowicie ignoruje ich pozytywny potencjał, postrzega je jako a priori społecznie szkodliwe i opiera się na przymusowej ochronie wszystkich, w tym dorosłych obywateli.
W ten sposób między innymi tworzy wyimaginowanego wroga, z którym musimy walczyć i prowadzić wojnę, zwaną wojną z narkotykami, której nie mamy szans wygrać, a która kosztowała wszystkich zaangażowanych ogromną ilość zasobów i która przyniosła tylko cierpienie i stratę zamiast rezultatów. Tak zdefiniowane normy, znowu zgodnie z gettem myślowym pierwotnych inicjatorów, nie uwzględniają legalnych substancji psychoaktywnych i ich negatywów, a tym samym zawierają wyraźną sprzeczność wewnętrzną z faktycznego punktu widzenia, której nie można inaczej nazwać. niż hipokryzja. Są królestwem podzielonym od wewnątrz, które autorytatywnie iz dumą dyktuje swoim poddanym, jakich substancji psychoaktywnych mogą, a których nie mogą używać.
Obecna regulacja jako taka nie odpowiada aktualnemu stanowi wiedzy w zakresie możliwych korzyści płynących ze stosowania substancji psychoaktywnych, neguje możliwości ich stosowania i już dawno nie wyrażała zainteresowania społeczeństwa jakimi wartościami należy chronione i jak. W rzeczywistości jest to fałszywy obraz na ścianie jaskini Platona, oświetlony nie troską o dobro czy ochronę społeczeństwa, ale całkowicie przez władzę i egoistyczne interesy tych, którzy czerpią korzyści z tej iluzji. Są to głównie brutalne zorganizowane grupy, których zysk pochodzi właśnie z ryzyka, jakie podejmują podczas handlu.
Ta iluzja w sposób dorozumiany niesie ze sobą paternalistyczny model kontrolowania zachowania jednostki, model, który ogranicza jej swobodę podejmowania decyzji i uniemożliwia jednostkom, a tym samym także społeczeństwom, dojrzewanie do prawdziwie wolnych bytów, podejmujących decyzje zgodnie z ich najlepszą wiedzą. i sumienia i jako takie ponoszą odpowiedzialność za swoje czyny.
Jako partia Wolności opieramy się na przekonaniu, że tylko taka osoba jest w stanie stworzyć silną i zamożną społeczność, państwo lub naród we wzajemności i przynależności do innych. Dlatego też w przyszłości będziemy dążyć do tego, aby ramy prawne Republiki Czeskiej nie zawierały żadnych przepisów, które mogłyby ograniczać jej obywateli w staraniach o zachowanie ich wolności.
Drogi panie prezydencie,
nie przeczymy, że substancje psychoaktywne, jak każde potężne narzędzie, niosą ze sobą zarówno wielkie korzyści i potencjał, jak i wielkie ryzyko i zagrożenia. Jednak już poziom wiedzy daje nam możliwość jednoznacznego zidentyfikowania wszystkich tych aspektów i umożliwienia właśnie takiego wykorzystania możliwości tych substancji, które prowadzi do korzyści i które może zminimalizować negatywne skutki. Jesteśmy przekonani, że wartością, którą należy chronić przede wszystkim jest wolność jednostki, nawet jeśli wiąże się to z ryzykiem. Represje kryminalne, oparte na podejściu formalistycznym lub alibi, nie są i nie mogą być podstawą rozwiązania. To jest edukacja do wolności i odpowiedzialność, jaką ta wolność niesie.

Drogi panie prezydencie,
Z pewnością rozumiesz, że jako partia Wolnościowców zawsze będziemy poszukiwać i chronić wyżej wymienione zasady w debacie społecznej i praktyce politycznej. Kordys nie zaszkodził nikomu swoimi działaniami samopomocowymi, wręcz przeciwnie, pomogli wielu ludziom w taki sposób, że chociaż sformalizowana zachodnia medycyna podchodzi z ostrożnością, może, według najnowszych badań, znacznie poszerzyć możliwości leczenia podstawowe choroby i zaburzenia psychiczne. Jako takie zasługują na uznanie i podziękowania ze strony społeczeństwa, a nie na potępienie, a już na pewno nie na karę.
Wierzymy, że osoba z doświadczeniem życiowym może wczuć się w wielu ludzi, dla których Kordy i im podobni są nadzieją na poprawę ich rozpaczliwego stanu zdrowia w czasach, gdy medycyna konwencjonalna jest już bezsilna.
Państwo Kordys są ofiarami głupiego i nieprzyzwoitego podejścia państwa do obywatela, wyrażonego w jego prawie, praktyki stosowania organów ścigania oraz formalistycznie lekkomyślnej i odhumanizowanej procedury sądownictwa, która całkowicie ignoruje stronę materialną i społeczną. niebezpieczeństwo ich działań i nie ma nic wspólnego ze sprawiedliwością.
Drogi panie prezydencie,
ośmielamy się prosić o litość dla Karoliny i Jarosława Kordysów. Nie tylko z powyższych powodów, ale przede wszystkim dlatego, że los Kordysów i krzywda wyrządzona im przez ludzi głęboko nas dotknęła i nie pozostaje nam nic innego, jak apelować o litość i naprawienie okrucieństwa z Twojej strony. Jednocześnie proszę zastanowić się, czy nie byłoby uczciwie ogłaszać amnestię we wszystkich podobnych przypadkach.
Szanowny Panie Prezydencie Dziękuję za czas poświęcony naszej prośbie.
Na cześć
Partia Wolności

Podpisz list otwarty:

Odpověď kanceláře prezidenta (PDF):

Dopis podepsali:

Zásady zpracování osobnách údajů – Komunikaci s petenty obstarává Libor Vondráček